Kerk in Maser van palladio (Tempietto Villa Barbaro)

Tempietto Maser

Aan de voet van de helling staat villa Barbaro. Palladio heeft de kerk ontworpen en staat in contact met de kapel van de villa. De kerk is ontworpen voor de parochiegemeenschap van het dorp Maser. Het is niet met zekerheid te zeggen wanneer de aanvang van de bouwwerkzaamheden zijn geweest. Alleen is duidelijk dat in de fries staat gegraveerd het jaartal 1580. Dat zal het jaar van de ingebruikname zijn geweest. Ook staat in de fries gegraveerd de namen van de beschermheilige Marcantonio Barbar en Palladio.                                           Samen met het Olympisch Theater is de tempel het laatste werk van Palladio.  

Het referentie-model voor de tempel is duidelijk het Pantheon.

De relatie tussen de Tempietto en het Pantheon zit hem  in beleving, als het detail.

Ook is het mogelijk dat de reflecties op de palladiaanse tempel convergeren naar de oplossing voor een centraal plan van het project van de Verlosser, dan verlaten ten gunste van de longitudinale variatie, maar gewoon Marcantonio Barbaro had betoogd in persoon.

pantheon

Tiempetto Maser

De plattegrond van het gebouw is innovatief omdat het een combinatie van een cilinder en een Grieks kruis is. Vier grote pijlers dienen als steunberen aan de koepel even als de muren van de kapel dienen dubbel als steunberen voor de koepel , die specifiek is geïnspireerd door het Pantheon. Palladio kon hier zijn droom eindelijk zijn droom realiseren, een kerk met een cirkelvormig grondplan. Met de cirkel wil hij laten zien dat het, een eenheid is en die in wezen oneindig is. Zo wil hij uniformiteit en gerechtigheid aan God bewijzen. 

De Corinthische zuilengang en de trapvormige, hemisferische koepel verkondigen een affiniteit met de grote Rotonda in Rome. De omtrek van het schip wordt bepaald door een cirkel, terwijl de drie kapellen zijn teruggetrokken ver genoeg om het kruis armen te geven. 

Een bul (pauselijk document) dat door paus Sixtus V van 1585 verwijst naar de kerk die nieuw gebouwd is door Marc'antonio Barbaro in het midden van het dorp Maser tegen een kostprijs van zesduizend dukaten. Hetzelfde document geeft aan dat de Tempietto de oude parochiekerk van Maser had moeten vervangen, maar de overdracht werd nooit bereikt. De bul vertelt veel over het doel van het gebouw en de gekozen plaats voor het gebouw. De kerk werd ontworpen om de twee functies van de villa en de parochiekerk te vervullen, en dus werd deze op een prominente plaats op de weg van Asolo naar Treviso, grenzend aan zowel de Barbaro landgoed en het dorp, het gebouw te situeren. Deze situering van de Tempietto kwam overeen met aanbeveling van Palladio,  dat kerken kunnen worden geplaatst buiten de steden en gericht zijn naar wegen, zodat voorbijgangers zouden worden aangemoedigd om hun gebeden te zeggen, maar ook helpt te verklaren waarom de kerk de opdrachtgever als een oogpunt heeft. 

De kerk heeft een gecentraliseerde plattegrond, maar het is ruim genoeg om de dorpsbewoners en het huishouden van de villa te onderbrengen.

Het stucwerk van het exterieur en het interieur is misschien nog wel meer een weerspiegeling van de smaak van Marc'antonio Barbaro’s dan van Palladio's. Het voornaamste interieurmotief is een triomfboog gevormd door betrokken Corinthische zuilen die de ingang, het altaar en de uitsparingen flankeren.

In de wanden zijn de altaren (aedicules) ingespaard, die een gemeenschappelijk motief in de latere architectuur van Pallado geven. De voornaamste altaren bevatten stucwerk en cijfers ter herdenking van de patroonheiligen van de familie Barbaro. In tegenstelling tot andere kerken van Palladio, is de Tempietto schaars verlicht, maar dat dit toch in overeenstemming is met het doel als een mortuarium kapel voor de beschermheilige en zijn familie. in feite kan de hele kerk worden geïnterpreteerd als een familie gedenkteken, ondanks het ontbreken van grafschriften.

Perfecte kerk volgens Alberti

De Tempietto voldoet aan alle eisen die Alberti had gemaakt voor de ideale kerk, het was gepland in het centrum van een prachtig plein, het is vrij aan alle kanten, het staat op zichzelf op een hoog platform; de perfecte ronding, de rustige halve cirkel van de onthouding van geschilderde decoratie en het geplande gebruik van beelden: dit alles en meer kunnen worden toegevoegd blijkt Bramante in te liggen van de afdaling van Alberti als de uitvoerder van dierbaarste ideeën. Bramante, chronologisch en artistiek de bemiddelaar tussen Alberti en Palladio, vertegenwoordigt op hetzelfde moment de top van dit trio van grote humanistische architecten. Palladio heeft, aan het einde van zijn leven, het probleem zelf aangepakt van de gecentraliseerde kerk. Zijn kleine kerk in Maser met de strak klassieke portiek volgt het model van het Pantheon, de meest perfecte centrale kerk van de oudheid. In de plattegrond is het een complete cirkel met kapellen in de vier assen van het Griekse kruis, en is de cilinder gewelfd door de rustige hemel van de semi-circulaire koepel. Door het uitsluiten van een segment in de zuil, is het ontwerp gereduceerd tot een onvervalste unie van de twee elementaire vormen, cilinder en semi-cirkel. De muren zijn wit, er zijn geen schilderijen, en de decoratie bestaat uit beeldhouwwerken. Alberti's aanwijzingen voor de perfecte tempel zijn nog steeds geldig, en we kunnen zonder gevaar zeggen dat een verkeerde interpretatie, in weerwil van stilistische veranderingen, dit precies het soort van de kerk is van de schoonheid die zou hebben opgeroepen vóór Albarti.

indeling van een perfecte kerk volgens Alberti